Kampere op ‘t Gelders Eiland

eilander aan het woord

Ien mien kienderjaore brachte wi-j onze vri-je tied bi-jna altied buute deur. Natuurlek ware d’r activiteite binneshuus, zoas Mens-erger-je-niet of Ganzenbord, met autootjes speule, waorbi-j de ruumte onder de kas diens dee as garage, of urelang knutsele meh de meccanodeus. Mar as het waer het mar ekkes toeliet, ware we buute bezig: voeballe, kastiebal, tolle of cowboytje speule. En ien de zommervakantie hörde daor ok kampere bi-j. Met een gruupke kiendere uut de straot verzamelde we de benodigde spullekes. Een paor ouwe lakes of daekes, een schup, touw en een paor stokke. Verder een schaer, een stapeltje ouwe krante, een meske, aonmaakhöltjes en lucifers. Um dah letste meh te krie:ge was nogal wat aoverredingskrach nodeg, neh zoas de vraog of je een meske meh moch neme. Ja, en dan was er steevas een koekepan, botter en suker. Dahm och zeker niet ontbraeke.

We trokke het dörp uut nor een rustig plekske langs de Ouwe Rie:n of nor een weiland, waorvan de boer het niet aerg von, as wi-j d’r een middagje kwame kampere. Met het meegebrochte materiaal werd een tent gebouwd. Duk te klein um ons allemaol te huusveste, mar meh wah geprop kon iedereen binne zitte. En ach, wi-j kampeerde allenig meh mooi waer, dus was het niet aerg a’j, um beurte, een tiedje buute moes zitte.

We brachte de tied deur meh zitte, ligge en kie:ke nor de wolke die telkes van vörm veranderde en waorien we van alles en nog wah zage. Ok deje we landje pik (vandaor het meske). Mar het hoogtepunt van de dag moes nog komme. Ien de loop van de middag mieke we een vureke meh krante en stukjes holt. Daorop kwam de koekepan. En meh de botter en de suker in de heite pan werd karamel gemak. Daor zate we dan meh z’n alle van de smulle, warrnao de tent werd afgebraoke en wi-j met al het materiaol wer huuswarts liepe.

Het mooie van het Gelders eiland kende wi-j toen nog nie. Now, veule jaore laoter, wit ik ien wahveur mooie streek wi-j wone. Kronkelweggetjes aover de dieke, klompepaoj um aover te wandele, de Rie:nstrange um durhin de struine en meedere mooie fietsroutes dur en langs de dörpkes. Vur veul minse van “butenaf” is Het Gelders Eiland een gebied dat ok hen uutnodig um d’r te wandele en te fietse. En wat is er dan moier um er ok te kampere. Nee, nie mer ien de eigegemakte tentjes uut mien jeug. Mar wel op de campingplekke die her en der op Het Gelders Eiland te viende zien. Mooie stekjes um de tente op te zette, of de caravan een plek te geve. En zelfs vur de camperaars zien d’r mooie plekke. Dink bevobbeld aon de camperplek langs de Rie:n ien Tolkamer. Ja, disse uuthoek van ons land, het mooie Gelders Eiland, nodigt uut um d’r korte of langere tied te kampere of te verblie:ve en een van de gezellige BenB’s. En dan mar wandele, fietse en geniete van de natuur en de uutzichte. En….uutblaoze op een terrasje. Geweldeg!!!

Nederlands

In mijn kinderjaren brachten wij onze vrije tijd bijna altijd buiten door. Natuurlijk waren er activiteiten binnenshuis, zoals Mens-erger-je-niet en Ganzenbord, met autootjes spelen, waarbij de ruimte onder het dressoir fungeerde als garage, of urenlang knutselen met de meccanodoos. Maar als het weer het ook maar even toeliet, waren we buiten bezig: voetballen, kastiebal, tollen of cowboytje spelen. En in de zomervakantie hoorde daar kamperen bij. Met een groepje kinderen uit de straat verzamelden we de benodigde spulletjes. Een paar oude lakens of dekens, een schop, touw en een paar stokken. Verder een schaar, een stapeltje oude kranten, een mesje, aanmaakhoutjes en lucifers. Om dat laatste mee te krijgen was nogal wat overredingskracht nodig, evenals de vraag of je een mesje mocht meenemen. Ja, en dan was er steevast een koekenpan, boter en suiker. Dat mocht zeker niet ontbreken.

We trokken het dorp uit naar een rustig plekje langs de Oude Rijn of naar een weiland, waarvan de boer het niet erg vond als wij er een middagje kwamen kamperen. Met de meegebrachte materialen werd een tent gebouwd. Vaak te klein om ons allemaal te huisvesten, maar met wat geprop kon iedereen binnen zitten. En ach, wij kampeerden alleen met mooi weer, dus was het niet erg als je, om beurten, een tijdje buiten moest zitten.

We brachten de tijd door met zitten, liggen en kijken naar de wolken die telkens van vorm veranderden en waarin we van alles en nog wat zagen. Ook deden we landje pik (vandaar het mesje). Maar het hoogtepunt van de dag moest nog komen. In de loop van de middag maakten we een vuurtje met kranten en stukjes hout. Daarop kwam de koekenpan. En met de boter en de suiker in de hete pan, werd er karamel gemaakt. Daar zaten we dan met z’n allen van te smullen, waarna de tent werd afgebroken en we met alle materalen weer huiswaarts liepen.

Het mooie van het Gelders Eiland kenden we toen nog niet. Nu, vele jaren later, weet ik in welk mooie streek we wonen. Kronkelweggetjes over de dijken, klompenpaden om over te wandelen, de Rijnstrangen om doorheen te struinen en meerdere mooie fietsroutes door en langs de dorpjes. Voor veel mensen van “buitenaf” is Het Gelders Eiland een gebied dat ook hen uitnodigt om er te wandelen en te fietsen. En wat is er dan mooier om er ook te kamperen. Nee, niet meer in de zelfgemaakte tentjes uit mijn jeugd. Maar wel op de campingplaatsen die her en der op Het Gelders Eiland te vinden zijn. Mooie stekjes om de tenten op te zetten, of de caravan een plek te geven. En zelfs voor de camperaars zijn er mooie plaatsen. Denk bijvoorbeeld aan de camperplaats langs de Rijn in Tolkamer. Ja, deze uithoek van ons land, het mooie Gelders Eiland, nodigt uit om er korte of langere tijd te kamperen of te verblijven in een van de gezellige BenB’s. En dan maar wandelen, fietsen en genieten van de natuur en de uitzichten. En……..uitblazen op een terrasje. Geweldig!

Deutsch

In meinen Kinderjahren brachten wir unsere Freizeit fast immer draußen zu. Es gab wohl auch im Haus Aktivitäten wie Brettspiele: Mensch Ärger-dich-nicht, Gänsemagd. Oder mit Autos spielen, wobei der Raum unterm Schrank als Garage herhalten musste. Auch baute ich gerne mit Plastikteilen. Aber sobald das Wetter es zuließ, gingen wir nach draußen: Fußballspielen, andere Ballspiele, herumtollen oder Cowboy und Indianer spielen. Im Sommer gab es dabei auch Zeltlager. Mit einer Gruppe Kinder aus der Straße sammelten wir nötige Dinge: Alte Laken oder Decken, einen Spaten, Tau und einige Stücke. Weiter eine Schere, ein Stapel alte Zeitungen, ein Messer, Anmachhölzer und Streichhölzer. Um das zu erhalten, war Überzeugungskraft angesagt. Ebenso beim Messer. Ja, eine Pfanne, Butter und Zucker waren auch notwendig. Das durfte auf keinen Fall fehlen.

Wir gingen hinaus, um einen geeigneten Platz neben dem alten Rhein oder auf der Wiese zu finden. Der Bauer hatte nichts dagegen, das wir einen Mittag lang ein Zelt aufbauten. Dieses war oft zu klein für uns alle. Wir quetschten uns so gut es ging hinein. Die keinen Platz mehr hatten, müssten draußen bleiben und warten, bis sie an der Reihe waren. Kein Problem, denn wir machten dies ja nur bei schönem Wetter im Sommer.

Wir vertrieben uns die Zeit mit sitzen, liegen und nach draußen gucken nach den Wolken, die dauernd ihre Form veränderten. Alles mögliche konnten wir darin erkennen. Wir spielten gerne “Landje pik”. Dafür brauchten wir das Messer. Aber der Höhepunkt des Tages müsste noch kommen: Am Ende des Nachmittags wurde ein Feuer angemacht mit den Zeitungen und Stöckchen Holz. Darauf stellten wir die Pfanne. Mit der Butter und dem Zucker in der heißen Pfanne wurde Karamell hergestellt. Da saßen wir alle ums Feuer herum und genossen diese Leckerei. Dann wurde das Zelt abgebrochen. Mit allen Utensilien liefen wir zufrieden Richtung Heimat.

Das Schöne vom Gelders Eiland kannten wir da noch nicht. Erst heute, viele Jahre später, weiß ich, in welch schöner Gegend wir wohnen. Waldwege ¸über die Deiche, Holzschuhpfade und die Rheinarme, um darum zu streunen. Es gibt auch viele schöne Fahrradrouten durch die Dörfer oder an ihnen vorbei. Auch f¸r viele Menschen von auﬂerhalb ist “Gelders Eiland” ein Wander- und Fahrradgebiet. Und was ist schˆner, um dort sein Zelt aufzuschlagen? Am besten auf den vielen kleinen Campingpl‰tzen, die hier und da bei uns zu finden sind. Schˆne ruhige Pl‰tze, um sein Zelt aufzustellen oder seinem Wohnwagen einen Platz zu geben, gibt es reichlich. Sogar f¸r Wohnmobile gibt es verschiedene Mˆglichkeiten, z. B. direkt vor dem Rhein in Tolkamer. Ja, dieser Teil unseres Landes, das schˆne Gelders Eiland, l‰dt ein zum Zelten oder Verbleiben im Wohnmobil. Man kann auch kurze oder l‰ngere Zeit in einem der vielen B & B’s Urlaub machen, heiﬂt Bett und Fr¸hst¸ck inclusive. Anschlieﬂend wandern, fahrradfahren und vollauf genieﬂen von der Natur und den besonderen Aussichten. Zuletzt erholen auf einer der schˆnen Terassen und Cafe’s. Grandios!